خدا حافظ گل مریم گل مظلوم و پر دردم

نشد با این تن زخمی به آغوش تو بر گردم

نشد تا بغض چشمات رو به خواب قصه بسپارم

از این فصل سکوت و شرم غم بارون رو بردارم

خدا حافظ

داستان درویش و زاهد و دخترک کنار رودخانه

خوشا آنکس که مهدی (عج) یار او شد

 رفیق مشفق و غمخوار او شد

اگر صدها گره افتد بکارش

 بدست او فرج در کار او شد .....

یا ابا صالح المهدی

در غم عشق نبودی و محبت کردی

 این هم از لطف شما بود و نمی‌دانستیم

من نکردم گله از عهد و وفاداری تو

 عهد ما عهد جفا بود و نمی‌دانستیم

رنج بی‌عشقی و تنهایی و بی‌مهری یار

همه تقدیر خدا بود و نمی‌دانستیم    . . .

به سلامتی پدر بزرگ و مادر بزرگ های

که یه خورده فراموش کار شدن ..... !!!!

تو بهترین دوست من هستی نخیر، تو بهترین دوست من هستی

من تو رو بخاطر آنچه در ذهن من هستی

.

دوست دارم

.

 .

.

یک دوست واقعی .........  

برای کشتن یک پرنده ، یک قیچی

کافسیت  ، نیاز نیست آنرا در قلبش فرو کنی ،

یا گلویش را با آن بشکافی ،

پرهایش را بزن

خاطره پریدن با او کاری میکند که

خودش را به اعماق درها پرت کند ... !!!

اولین روز از ماه ربیع الاول

من هم با یک طنز آغاز میکنم

امیدوارم لذت ببرید .....

با عرض تسلیت مجدد خدمت همه عزیزان

وسعت زندگی هرکس به اندازه ی

وسعت اندیشه ی اوست .......

زائری بارانی ام آقا بدادم میرسی؟

بی پناهم، خسته ام،تنهابدادم میرسی؟

گر چه آهو نیستم اما پر از  دلتنگی ام

ضامن چشمان آهوها به دادم میرسی؟

ازکبوترها که میپرسم نشانم میدهند

گنبد و گلدسته هایت را به دادم میرسی؟

من دخیل التماس را به چشمت بسته ام

هشتمین دردانه زهرا به دادم میرسی؟