از زمانهای دور کلبه مکانی برای
دل تنگیایی عشاق بوده
هر کدوم دلشون میگرفته میرفتن داخل کلبه و
تنهای شون رو با دل و عقل خودشون
میریختن روی هم تا ،
بلاخره مشخصِ که تو این وسط دل برنده میشد .
جای که آدم توش احساس راحتی و آرامش بکنه
براش بهترین جای دنیاست .
شاید بخاطره همین بوده که
وقتی کلبه ی میبینیم و یا میشنویم
اول بیاد دلمون می افتیم ،
و یاد ...... ؟؟؟
نظرات شما عزیزان: